ညမအိပ္ႏုိင္ရင္ အနိစၥနဲ႔သာ သတိရွိေနျပီးေနပါ။ စိတ္မပူပါနဲ႔။ မနက္အိပ္ရာထလာရင္ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အိပ္မေပ်ာ္လုိ႔ စိတ္က ပူပင္ေသာကျဖစ္ျပီး ငါဘာလုိ႔ အိပ္မေပ်ာ္တာပါလဲ။ ၁၁-နာရီထိုးျပီ၊ အိပ္လုိ႔လဲမရဘူး။ နာရီျပန္ တစ္ခ်က္ ထိုးေနျပီဆုိျပီး စိတ္ပူေနရင္ေတာ့ မနက္မုိးလင္းလာရင္ ေယာဂီဟာ လန္းလန္းဆန္းဆန္း မရွိဘဲ ေနမေကာင္းသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီအိပ္မေပ်ာ္ေပမယ့္ စိတ္က ဥေပကၡာက်က်နဲ႔ ေ၀ဒနာကို ရူေနရင္ေတာ့ စိတ္ဟာ ျငိမ္သက္မူ ေအးခ်မ္းမူနဲ႔ အနားရျပီး ခႏၶာကိုယ္ကလည္း အိပ္ရာထဲမွာ လဲေလ်ာင္းျပီး အနားရေနေတာ့ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ အနားရၾကျပီး ေအးခ်မ္းေတာ့ အိပ္ရာထမွာ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိျပီး ေနာက္တစ္ေန႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကို လုပ္ကိုင္ထမ္းေဆာင္ ေနႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အခုလုိ တရားက်င့္ေနတဲ့အခါမွာ ေယာဂီတုိ႔ သတိထားရမွာက တစ္ညလံုးေပါက္ထုိင္ျပီး တရားမက်င့္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ္ခႏၶာေရာ စိတ္ခႏၶာေရာ အနားယူၾကဖို႔ လုိပါတယ္။ ပင္ပန္းေနတဲ့ ကိုယ္နဲ႔ စိတ္ကို အတင္းအက်ပ္ အနားမေပးဘဲနဲ႔ မအိပ္ေစရဘူးဆုိရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။
ခႏၶာကိုယ္က အနားလုိေနရင္ အနားေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ အခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ “အာတာပီသမၸဇာေနာ သတိမာ၊ အာတာပီသမၸဇာေနာ သတိမာ” ေ၀ဒနာေတြကို က်က်နန ကြဲကြဲျပားျပား ျခားျခားနားနားသိျပီး ျပင္းထန္တဲ့ လံု႔လ၀ီရိယနဲ႔ သတိနဲ႔ ရူေနဖုိ႔ရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဥေပကၡာမပါဘဲနဲ႔ သတိရွိရုံမွ်သာ ရွိေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆပ္ကပ္ပြဲထဲက ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးလုိပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ေျခလွမ္းတုိင္းကို အင္မတန္ သတိရွိရွိနဲ႔ လွမ္းရပါတယ္။ သတိမရွိရင္ သူလိမ့္က်သြားျပီး အသက္ေတာင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ဘယ္ေလာက္ပဲ သတိရွိရွိ အရဟတၱဖုိလ္ မတည္ႏုိင္ပါဘူး။ ရဟႏၱာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အခုလုိ တရားက်င့္ေနတဲ့အခါမွာ ေယာဂီတုိ႔ သတိထားရမွာက တစ္ညလံုးေပါက္ထုိင္ျပီး တရားမက်င့္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ္ခႏၶာေရာ စိတ္ခႏၶာေရာ အနားယူၾကဖို႔ လုိပါတယ္။ ပင္ပန္းေနတဲ့ ကိုယ္နဲ႔ စိတ္ကို အတင္းအက်ပ္ အနားမေပးဘဲနဲ႔ မအိပ္ေစရဘူးဆုိရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။
ခႏၶာကိုယ္က အနားလုိေနရင္ အနားေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ အခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ “အာတာပီသမၸဇာေနာ သတိမာ၊ အာတာပီသမၸဇာေနာ သတိမာ” ေ၀ဒနာေတြကို က်က်နန ကြဲကြဲျပားျပား ျခားျခားနားနားသိျပီး ျပင္းထန္တဲ့ လံု႔လ၀ီရိယနဲ႔ သတိနဲ႔ ရူေနဖုိ႔ရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဥေပကၡာမပါဘဲနဲ႔ သတိရွိရုံမွ်သာ ရွိေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆပ္ကပ္ပြဲထဲက ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးလုိပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ေျခလွမ္းတုိင္းကို အင္မတန္ သတိရွိရွိနဲ႔ လွမ္းရပါတယ္။ သတိမရွိရင္ သူလိမ့္က်သြားျပီး အသက္ေတာင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ဘယ္ေလာက္ပဲ သတိရွိရွိ အရဟတၱဖုိလ္ မတည္ႏုိင္ပါဘူး။ ရဟႏၱာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment