ဒီလိုဆုိရင္ေတာ့ ေယာဂီတုိ႔ဟာ လမ္းစဥ္မွာ တုိးတက္မူရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ရုပ္နာမ္ အစုအားလံုးမွာ အစုိင္အခဲရယ္လုိ႔ ဘာမွမရွိၾကေတာ့ဘဲ ျဖစ္ပ်က္ေတြဟာ အထူးႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျပီး ျမန္လြန္းအားၾကီးေတာ့ လွ်ပ္စီးလက္သလိုျဖစ္ျပီး ျဖစ္အစြန္း၊ ပ်က္အစြန္း ၂-ပါးစလံုး မထင္ရေတာ့ဘဲ အပ်က္ၾကီးပဲလို႔ ထင္ရတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဂၤဉာဏ္အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဂၤဉာဏ္ကို ေရာက္ျပီးတဲ့အခါ ၾကမ္းတမ္းေ၀ဒနာေတြကုန္ျပီ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္မေပၚလာေတာ့ဘူး၊ မခံစားရေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ၾကပါနဲ႔။ ဒီအဆင့္ေရာက္ျပီးမွလည္း အင္မတန္ အတြင္းနက္နက္မွာရွိတဲ့ အႏုသယကိေလသာေတြ စိတ္ရဲ႕ အပၚပိုင္းကို တက္လာၾကျပီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေ၀ဒနာ အစိုင္အခဲအျဖစ္နဲ႔ ထင္ရွားလာၾကပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တဲ့အခါမွာ ေယာဂီတုိ႔ စိတ္ဓာတ္မက်ၾကပါနဲ႔။ လမ္းစဥ္မွာ ေရွ႕မတုိးတဲ့အျပင္ ေနာက္ျပန္ေရာက္သြားျပီလုိ႔လည္း မထင္ၾကပါနဲ႔။ ေနာက္ဆုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
အမွန္မွာေတာ့ လမ္းစဥ္မွာ ေရွ႕တုိးေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္ အျမစ္နက္တဲ့ သခၤါရေတြ၊ အစြဲေတြ၊ ကိေလသာေတြ လက္က်န္ေတြဟာ အေပၚကို ေပၚတက္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၤဉာဏ္အဆင့္ေရာက္ျပီး ေယာဂီဟာ ခံစားရသမွ်ေ၀ဒနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ အနိစၥရူေနရင္ေတာ့ အႏုသယကိေလသာေတြ ကင္းကင္းသြားၾကျပီး သန္႔သထက္ သန္႔လာျပီး တရားကို ဆက္လက္က်င့္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လမ္းဆံုးပန္းတုိင္ကိုေရာက္ျပီး အဆံုးစြန္ေသာ သန္႔ရွင္းျခင္း လြတ္ေျမာက္ျခင္းတုိ႔ကို ရၾကပါလိမ့္မယ္။
အမတဆုိတဲ့ ေသျခင္းကင္းရာ အျမိဳက္နိဗၺာန္ကို ေရာက္ရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္ ေသျခင္းတရားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး မေသကိုေရာက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အကန္႔အသတ္ အတုိင္းအထြာကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အတုိင္းမသိ အကန္႔အသတ္မရွိတဲ့ အနဂၣကိုေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာေျပာျပလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ တရား ကိုယ္တုိင္ခံစားျပီးမွ သိႏုိင္တဲ့တရား ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္ေတာင့္တေနရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ပါဘူး။ စိတ္ကူးေနလုိ႔လဲ မရႏုိင္ပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ေနျပီး တံု႔ျပန္မူမလုပ္ဘဲနဲ႔ တရားကိုရူေနရင္ေတာ့ တရားက သူ႔အလုိ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ျပီး သူ႔ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္တဲ့ အသီးေတြ သီးေပးပါလိမ့္မယ္။ တရားဟာ ဒီလိုပါပဲ။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ဘဂၤဉာဏ္ကို ေရာက္ျပီးတဲ့အခါ ၾကမ္းတမ္းေ၀ဒနာေတြကုန္ျပီ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္မေပၚလာေတာ့ဘူး၊ မခံစားရေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ၾကပါနဲ႔။ ဒီအဆင့္ေရာက္ျပီးမွလည္း အင္မတန္ အတြင္းနက္နက္မွာရွိတဲ့ အႏုသယကိေလသာေတြ စိတ္ရဲ႕ အပၚပိုင္းကို တက္လာၾကျပီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေ၀ဒနာ အစိုင္အခဲအျဖစ္နဲ႔ ထင္ရွားလာၾကပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တဲ့အခါမွာ ေယာဂီတုိ႔ စိတ္ဓာတ္မက်ၾကပါနဲ႔။ လမ္းစဥ္မွာ ေရွ႕မတုိးတဲ့အျပင္ ေနာက္ျပန္ေရာက္သြားျပီလုိ႔လည္း မထင္ၾကပါနဲ႔။ ေနာက္ဆုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
အမွန္မွာေတာ့ လမ္းစဥ္မွာ ေရွ႕တုိးေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္ အျမစ္နက္တဲ့ သခၤါရေတြ၊ အစြဲေတြ၊ ကိေလသာေတြ လက္က်န္ေတြဟာ အေပၚကို ေပၚတက္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၤဉာဏ္အဆင့္ေရာက္ျပီး ေယာဂီဟာ ခံစားရသမွ်ေ၀ဒနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ အနိစၥရူေနရင္ေတာ့ အႏုသယကိေလသာေတြ ကင္းကင္းသြားၾကျပီး သန္႔သထက္ သန္႔လာျပီး တရားကို ဆက္လက္က်င့္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လမ္းဆံုးပန္းတုိင္ကိုေရာက္ျပီး အဆံုးစြန္ေသာ သန္႔ရွင္းျခင္း လြတ္ေျမာက္ျခင္းတုိ႔ကို ရၾကပါလိမ့္မယ္။
အမတဆုိတဲ့ ေသျခင္းကင္းရာ အျမိဳက္နိဗၺာန္ကို ေရာက္ရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္ ေသျခင္းတရားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး မေသကိုေရာက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အကန္႔အသတ္ အတုိင္းအထြာကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အတုိင္းမသိ အကန္႔အသတ္မရွိတဲ့ အနဂၣကိုေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာေျပာျပလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ တရား ကိုယ္တုိင္ခံစားျပီးမွ သိႏုိင္တဲ့တရား ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္ေတာင့္တေနရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ပါဘူး။ စိတ္ကူးေနလုိ႔လဲ မရႏုိင္ပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ေနျပီး တံု႔ျပန္မူမလုပ္ဘဲနဲ႔ တရားကိုရူေနရင္ေတာ့ တရားက သူ႔အလုိ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ျပီး သူ႔ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္တဲ့ အသီးေတြ သီးေပးပါလိမ့္မယ္။ တရားဟာ ဒီလိုပါပဲ။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment