ဥပမာ - လူတစ္ဦးဟာ ျမစ္ကမ္းနားမွာ ထုိင္ေနျပီး ျမစ္ေရစီးေနတာကို ၾကည့္ေနတယ္ ဆုိၾကပါစို႔။ ျမစ္ေရဟာ ေရစီးေနတာရဲ႕ အေႏွးအျမန္ကို ဘယ္လုိမွ မထိန္းႏုိင္ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲေပးလုိ႔လဲ မရနုိင္ပါဘူး။ သူကၾကည့္ေနရုံသာပဲ ၾကည့္ေနရတာပါ။
တစ္ခါတေလ ေရဟာ နည္းနည္းၾကမ္းတမ္းလာျပီး လူိင္းကေလးေတြ ထလာပါတယ္။ တစ္ခါတေလလည္း ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ပဲ ေရစီးေနပါတယ္။ တစ္ခါတေလလည္း ေရက ေနာက္ေနတယ္။ တစ္ခါတေလလည္း ၾကည္လင္ေနပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ေရဘယ္လိုပဲ စီးစီး၊ ေႏွးေႏွးျမန္ျမန္၊ ေနာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ၾကည္လင္သည္ျဖစ္ေစ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွခံစားခ်က္မရွိဘဲ ဘယ္လိုမွတံု႔ျပန္မူမျဖစ္ဘဲ ၾကည့္ရုံမွ်သာၾကည့္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရေတြေနာက္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ငိုလည္းမေနရပါဘူး။ ေရေတြၾကည္လင္လာလဲ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ထမခုန္ရ မကရပါဘူး။
ဒါဟာ ဥေပကၡာနဲ႔ပဲ ၾကည့္ရုံမွ်သာ ၾကည့္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္တယ္၊ သတိရွိတယ္၊ ေတြ႕တယ္၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွမေနပါဘူး။ ျမစ္ေရက သူ႔ဘာသာသူ စီးေနတာကို ဒီလူက အစိုးမပိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္သမွ် ေပၚလာသမွ်ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရုံမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
မ်က္စိမျမင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္က ျမစ္ကမ္းနားမွာထုိင္ျပီး ျမစ္ေရစီးေနတာကို သူမတုန္လူပ္ပါဘူး။ သူ႔စိတ္က ဥေပကၡာအျပည့္နဲ႔ပါလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ သူကေရစီးေနတာကို ျမင္ေနရတာမဟုတ္ပါဘဲ။ တကယ္ေတြ႕ရွိ ခံစားရတာမွ မဟုတ္ဘဲကိုး။ တကယ္ျမင္ေတြ႕ သိရွိ ခံစားရျပီး မတုန္လူပ္တဲ့စိတ္ျဖစ္ေနတာကမွ ဥေပကၡာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီတုိ႔ကလည္း ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ေ၀ဒနာေတြကို လက္ေတြ႕ မခံစားႏုိင္ဘဲနဲ႔ ဥေပကၡာနဲ႔ ရူေနတယ္လုိ႔ဆုိရင္ တကယ္မွန္ကန္တဲ့ ဥေပကၡာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေ၀ဒနာေတြ ျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ခံစားသိရွိျပီး မတံု႔ျပန္ဘဲရူေနႏုိင္မွသာ ဥေပကၡာစိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္နာမ္တရားဟာ တစ္ခ်ိန္လံုး ျဖစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ခ်ဳပ္ပါလား။ အနိစၥပါလားဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ရူေနျပီး တံု႔ျပန္မူမလုပ္ဘဲ စိတ္ကိုတည္ၾကည္မွ်တလာေအာင္ ထားႏုိင္မွ ဥေပကၡာစိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ေတြကို အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့အတုိင္း ပညာနဲ႔ရူေနၾကေတာ့ ေယာဂီတုိ႔ရဲ႕စိတ္ဟာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္လာျပီး သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္လာပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ဒါဟာ ဥေပကၡာနဲ႔ပဲ ၾကည့္ရုံမွ်သာ ၾကည့္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္တယ္၊ သတိရွိတယ္၊ ေတြ႕တယ္၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွမေနပါဘူး။ ျမစ္ေရက သူ႔ဘာသာသူ စီးေနတာကို ဒီလူက အစိုးမပိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္သမွ် ေပၚလာသမွ်ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရုံမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
မ်က္စိမျမင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္က ျမစ္ကမ္းနားမွာထုိင္ျပီး ျမစ္ေရစီးေနတာကို သူမတုန္လူပ္ပါဘူး။ သူ႔စိတ္က ဥေပကၡာအျပည့္နဲ႔ပါလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ သူကေရစီးေနတာကို ျမင္ေနရတာမဟုတ္ပါဘဲ။ တကယ္ေတြ႕ရွိ ခံစားရတာမွ မဟုတ္ဘဲကိုး။ တကယ္ျမင္ေတြ႕ သိရွိ ခံစားရျပီး မတုန္လူပ္တဲ့စိတ္ျဖစ္ေနတာကမွ ဥေပကၡာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီတုိ႔ကလည္း ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ေ၀ဒနာေတြကို လက္ေတြ႕ မခံစားႏုိင္ဘဲနဲ႔ ဥေပကၡာနဲ႔ ရူေနတယ္လုိ႔ဆုိရင္ တကယ္မွန္ကန္တဲ့ ဥေပကၡာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေ၀ဒနာေတြ ျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ခံစားသိရွိျပီး မတံု႔ျပန္ဘဲရူေနႏုိင္မွသာ ဥေပကၡာစိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္နာမ္တရားဟာ တစ္ခ်ိန္လံုး ျဖစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ခ်ဳပ္ပါလား။ အနိစၥပါလားဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ရူေနျပီး တံု႔ျပန္မူမလုပ္ဘဲ စိတ္ကိုတည္ၾကည္မွ်တလာေအာင္ ထားႏုိင္မွ ဥေပကၡာစိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ေတြကို အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့အတုိင္း ပညာနဲ႔ရူေနၾကေတာ့ ေယာဂီတုိ႔ရဲ႕စိတ္ဟာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္လာျပီး သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္လာပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment